พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
หญิงอุ้มหนูที่กำลังหลับคาอกอยู่บนเก้าอี้โยกหน้าชานบ้าน มอมนอนหลับอยู่ข้างๆ หญิงอ่อนล้าเพราะไม่ได้นอนทั้งคืน จากการหลบระเบิดอยู่ใต้ถุนบ้าน ค่อมแวะมาหาหญิงด้วยความเป็นห่วง หญิงขอบใจค่อมที่ดีกับครอบครัว ค่อมเองก็ขอบคุณครอบครัวหญิง ถ้านาถไม่ช่วยเอาไว้ คงไม่มีทุกวันนี้ หญิงฟังก็อดที่จะคิดถึงนาถไมได้
วันต่อมาหญิงทำข้าวไข่เจียวโหระพาให้หนู แต่หนูอยากกินไข่เจียวหมูสับ หญิงจึงอธิบายให้ลูกฟังถึงสถานการณ์บ้านเมืองในปัจจุบันและให้ลูกอดทน หนูฟังก็เข้าใจและทำตาม กลางดึกคืนนั้นหญิงเอากระดาษออกมาพับเป็นถุง อาศัยเพียงแสงสว่างจากเทียนไข โดยมีมอมนอนเฝ้าอยู่ใกล้ๆ หญิงดับไฟพร้อมจะเข้านอน เสียงระเบิดก็ดังขึ้น หญิงปลุกหนูแล้วรีบพากันลงมาหลบใต้ถุนบ้านโดยมีมอมคอยดูแลหญิงและหนูไม่ห่าง
เช้าวันต่อมา หญิงเปิดดูข้าวสารที่เหลือแค่ก้นถัง เงินที่เก็บเอาไว้ก็กำลังจะหมด หญิงไปซื้อข้าวสารที่ร้านเฮียโก เฮียโกเห็นหญิงดูผอมลงไป ด้วยความเห็นใจจึงบอกหญิงว่าถ้าอยากได้อะไรที่ร้านนี้ก็มาเอาไปก่อนได้ โดยยังไม่ต้องจ่ายสตางค์ หญิงซึ้งใจ และฝากเฮียโกให้บอกเส็ง คนรับซื้อของเก่า ให้ไปหาบ้านหญิงด้วย ก่อนจะกลับบ้าน หญิงแวะไปรับหนูที่บ้านของพี่น้อย พี่น้อยบอกหญิงว่าจะต้องไปจากที่นี่แล้วเพราะญาติเป็นห่วงว่าสงครามที่พระนครจะรุนแรงขึ้นพี่น้อยชวนให้หญิงไปอยู่ด้วยกัน แต่หญิงปฏิเสธเพราะจะรอนาถอยู่ที่บ้านหลังนี้
สงครามทำให้ชุมชนดูเงียบสงัด บางบ้านก็ย้ายกันไปหมดแล้ว มอมวิ่งเหยาะๆ ไปตามถนน และเมื่อไปถึงบ้านของ "นวล" หมาที่มอมรัก เจ้านายของกำลังจะย้ายที่อยู่ และตัดสินใจยกนวลให้คนอื่นไป นัยต์ตาของนวลแฝงไปด้วยความเศร้า มอมรับรู้ความรู้สึกของนวลที่ต้องจากลาเจ้านาย
เส็งมาหาหญิงที่บ้าน หญิงเอาข้าวของออกมาให้เส็งตีราคา หนึ่งในนั้นมีแจกันที่ "มิสเตอร์โนดะ" นายญี่ปุ่นของนาถเคยให้ไว้ หญิงตัดใจแล้วหยิบมันออกมาขาย เส็งแอบกดราคาของหญิงมองเงินด้วยความสะท้อนใจ หนูขอให้หญิงพาไปซื้อขนม หญิงพาหนูมาร้านเฮียโก เฮียโกบอกว่าตอนนี้ข้าวของไม่มีขายแล้ว คนซื้อไปกักตุนกันหมด เฮียโกแนะนำให้หญิงซื้อข้าวของกักตุนเอาไว้บ้าง
หญิงกลับถึงบ้านเห็นเอ็นโดะรออยู่หน้าบ้านพร้อมกับข้าวสาร อาหารแห้ง หญิงขอบคุณเอ็นโดะสำหรับความมีน้ำใจแต่จะไม่ขอรับไว้ หากวันใดที่เดือนร้อนจริงๆ ถึงจะขอความช่วยเหลือเอ็นโดะฟังคำหญิงแล้ว แม้จะผิดหวังแต่ก็ยอมรับการตัดสินใจของหญิง
หญิงร่างกายอ่อนแอลงจากการกินอยู่อย่างขาดแคลน ทำให้ดูแลหนูและมอมได้ไม่เต็มที่ มอมที่ไม่ได้กินข้าว ก็เริ่มหิวและออกนอกบ้านไปหากินด้วยตัวเอง มันเข้าไปคุ้ยหาเศษอาหารที่ถังขยะ ฉับพลันเสียงของนาถที่เคยสั่งมอมไว้ว่าห้ามคุยขยะก็แว่วมา ด้วยความรักนายจนสุดหัวใจ มอมจึงหยุดคุ้ยขยะและกลับมาบ้าน เมื่อมาถึงบ้านเห็นค่อมกำลังวิ่งหน้าตาตื่น สั่งให้มอมขึ้นไปดูแลนายหญิงที่นอนเป็นลมสิ้นสติไป มอมรีบขึ้นบ้านไปหาหญิง เห็นหนูกอดเรียกแม่ มอมช่วยปลุกเรียกหญิง แต่หญิงก็ไม่ตื่น ค่อมกลับมาพร้อมรีบเอายาหอมมาให้หญิง หญิงฟื้นขึ้นมา และขอบคุณค่อมที่เป็นห่วงคอยช่วยเหลือเธอมาโดยตลอด
วันต่อมามีจดหมายมาส่งที่บ้าน หญิงเปิดอ่านดูด้วยน้ำตานองหน้า เพราะนาถเขียนจดหมายมาหาด้วยความรักและความคิดถึงอย่างสุดซึ้งและทิ้งท้ายไว้ให้เธอและลูกรอคอยวันที่เขาจะกลับมา ค่ำวันนั้นหญิงและหนูไหว้พระขอพรให้นาถปลอดภัย กลางดึกหญิงฝันร้ายว่านาถถูกยิง รุ่งเช้าจึงรีบไปหาหลวงตา หลวงตาเตือนสติหญิง ว่ามันเป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น นาถเป็นคนดีย่อมมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ปกป้องรักษาและนาถจะต้องกลับมาอย่างปลอดภัย หญิงได้ฟังก็สบายใจขึ้น แม้จะยังยังอดที่จะเป็นห่วงและวิตกกังวลคนรักของเธอก็ตาม ติดตามชมละคร มอม วันที่ 16 เมษายน 2560 เวลา 20.15 - 21.10 น.ทางไทยพีบีเอส รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Liveแท็กที่เกี่ยวข้อง:
พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
หญิงอุ้มหนูที่กำลังหลับคาอกอยู่บนเก้าอี้โยกหน้าชานบ้าน มอมนอนหลับอยู่ข้างๆ หญิงอ่อนล้าเพราะไม่ได้นอนทั้งคืน จากการหลบระเบิดอยู่ใต้ถุนบ้าน ค่อมแวะมาหาหญิงด้วยความเป็นห่วง หญิงขอบใจค่อมที่ดีกับครอบครัว ค่อมเองก็ขอบคุณครอบครัวหญิง ถ้านาถไม่ช่วยเอาไว้ คงไม่มีทุกวันนี้ หญิงฟังก็อดที่จะคิดถึงนาถไมได้
วันต่อมาหญิงทำข้าวไข่เจียวโหระพาให้หนู แต่หนูอยากกินไข่เจียวหมูสับ หญิงจึงอธิบายให้ลูกฟังถึงสถานการณ์บ้านเมืองในปัจจุบันและให้ลูกอดทน หนูฟังก็เข้าใจและทำตาม กลางดึกคืนนั้นหญิงเอากระดาษออกมาพับเป็นถุง อาศัยเพียงแสงสว่างจากเทียนไข โดยมีมอมนอนเฝ้าอยู่ใกล้ๆ หญิงดับไฟพร้อมจะเข้านอน เสียงระเบิดก็ดังขึ้น หญิงปลุกหนูแล้วรีบพากันลงมาหลบใต้ถุนบ้านโดยมีมอมคอยดูแลหญิงและหนูไม่ห่าง
เช้าวันต่อมา หญิงเปิดดูข้าวสารที่เหลือแค่ก้นถัง เงินที่เก็บเอาไว้ก็กำลังจะหมด หญิงไปซื้อข้าวสารที่ร้านเฮียโก เฮียโกเห็นหญิงดูผอมลงไป ด้วยความเห็นใจจึงบอกหญิงว่าถ้าอยากได้อะไรที่ร้านนี้ก็มาเอาไปก่อนได้ โดยยังไม่ต้องจ่ายสตางค์ หญิงซึ้งใจ และฝากเฮียโกให้บอกเส็ง คนรับซื้อของเก่า ให้ไปหาบ้านหญิงด้วย ก่อนจะกลับบ้าน หญิงแวะไปรับหนูที่บ้านของพี่น้อย พี่น้อยบอกหญิงว่าจะต้องไปจากที่นี่แล้วเพราะญาติเป็นห่วงว่าสงครามที่พระนครจะรุนแรงขึ้นพี่น้อยชวนให้หญิงไปอยู่ด้วยกัน แต่หญิงปฏิเสธเพราะจะรอนาถอยู่ที่บ้านหลังนี้
สงครามทำให้ชุมชนดูเงียบสงัด บางบ้านก็ย้ายกันไปหมดแล้ว มอมวิ่งเหยาะๆ ไปตามถนน และเมื่อไปถึงบ้านของ "นวล" หมาที่มอมรัก เจ้านายของกำลังจะย้ายที่อยู่ และตัดสินใจยกนวลให้คนอื่นไป นัยต์ตาของนวลแฝงไปด้วยความเศร้า มอมรับรู้ความรู้สึกของนวลที่ต้องจากลาเจ้านาย
เส็งมาหาหญิงที่บ้าน หญิงเอาข้าวของออกมาให้เส็งตีราคา หนึ่งในนั้นมีแจกันที่ "มิสเตอร์โนดะ" นายญี่ปุ่นของนาถเคยให้ไว้ หญิงตัดใจแล้วหยิบมันออกมาขาย เส็งแอบกดราคาของหญิงมองเงินด้วยความสะท้อนใจ หนูขอให้หญิงพาไปซื้อขนม หญิงพาหนูมาร้านเฮียโก เฮียโกบอกว่าตอนนี้ข้าวของไม่มีขายแล้ว คนซื้อไปกักตุนกันหมด เฮียโกแนะนำให้หญิงซื้อข้าวของกักตุนเอาไว้บ้าง
หญิงกลับถึงบ้านเห็นเอ็นโดะรออยู่หน้าบ้านพร้อมกับข้าวสาร อาหารแห้ง หญิงขอบคุณเอ็นโดะสำหรับความมีน้ำใจแต่จะไม่ขอรับไว้ หากวันใดที่เดือนร้อนจริงๆ ถึงจะขอความช่วยเหลือเอ็นโดะฟังคำหญิงแล้ว แม้จะผิดหวังแต่ก็ยอมรับการตัดสินใจของหญิง
หญิงร่างกายอ่อนแอลงจากการกินอยู่อย่างขาดแคลน ทำให้ดูแลหนูและมอมได้ไม่เต็มที่ มอมที่ไม่ได้กินข้าว ก็เริ่มหิวและออกนอกบ้านไปหากินด้วยตัวเอง มันเข้าไปคุ้ยหาเศษอาหารที่ถังขยะ ฉับพลันเสียงของนาถที่เคยสั่งมอมไว้ว่าห้ามคุยขยะก็แว่วมา ด้วยความรักนายจนสุดหัวใจ มอมจึงหยุดคุ้ยขยะและกลับมาบ้าน เมื่อมาถึงบ้านเห็นค่อมกำลังวิ่งหน้าตาตื่น สั่งให้มอมขึ้นไปดูแลนายหญิงที่นอนเป็นลมสิ้นสติไป มอมรีบขึ้นบ้านไปหาหญิง เห็นหนูกอดเรียกแม่ มอมช่วยปลุกเรียกหญิง แต่หญิงก็ไม่ตื่น ค่อมกลับมาพร้อมรีบเอายาหอมมาให้หญิง หญิงฟื้นขึ้นมา และขอบคุณค่อมที่เป็นห่วงคอยช่วยเหลือเธอมาโดยตลอด
วันต่อมามีจดหมายมาส่งที่บ้าน หญิงเปิดอ่านดูด้วยน้ำตานองหน้า เพราะนาถเขียนจดหมายมาหาด้วยความรักและความคิดถึงอย่างสุดซึ้งและทิ้งท้ายไว้ให้เธอและลูกรอคอยวันที่เขาจะกลับมา ค่ำวันนั้นหญิงและหนูไหว้พระขอพรให้นาถปลอดภัย กลางดึกหญิงฝันร้ายว่านาถถูกยิง รุ่งเช้าจึงรีบไปหาหลวงตา หลวงตาเตือนสติหญิง ว่ามันเป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น นาถเป็นคนดีย่อมมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ปกป้องรักษาและนาถจะต้องกลับมาอย่างปลอดภัย หญิงได้ฟังก็สบายใจขึ้น แม้จะยังยังอดที่จะเป็นห่วงและวิตกกังวลคนรักของเธอก็ตาม ติดตามชมละคร มอม วันที่ 16 เมษายน 2560 เวลา 20.15 - 21.10 น.ทางไทยพีบีเอส รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Liveแท็กที่เกี่ยวข้อง:
ละคร มอม
ความทรงจำในลมหายใจ Ost. มอม | เล็ก วงพราว | Thai PBS Drama MV
คนยังอยากมีบ้าน หมามันก็คงอยากมีบ้านเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 1)
พี่สัญญา... พี่จะไม่ทำให้หญิงรออีกแล้ว (มอม : ตอนที่ 2)
พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
มีคนเอาหมามาฝากเลี้ยง ข้ายังเลี้ยงเลย นี่คนแท้ๆ จะไม่เลี้ยงได้ยังไง (มอม : ตอนที่ 4)
สงครามนอกจากเปลี่ยนโลกแล้ว ยังเปลี่ยนคนได้อีกด้วย (มอม : ตอนที่ 5)
ประเทศชาติอยู่ไม่ได้ ครอบครัวเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 6)
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ล้วนเกิดมาจากใจเราเองทั้งนั้น (มอม : ตอนที่ 7)
มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
ผมอยากเป็นมิตรกับคนไทย อีกส่วนหนึ่งผมชอบหมาของเขา (มอม : ตอนที่ 10)
หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
การกักขังสิ่งใดให้ไร้อิสรภาพ ย่อมเป็นบาป (มอม : ตอนที่ 12)
ข้ากินเป็นเพื่อนเอ็งก็ได้...เพื่อนยาก (มอม : ตอนจบ)
ละคร มอม
ความทรงจำในลมหายใจ Ost. มอม | เล็ก วงพราว | Thai PBS Drama MV
คนยังอยากมีบ้าน หมามันก็คงอยากมีบ้านเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 1)
พี่สัญญา... พี่จะไม่ทำให้หญิงรออีกแล้ว (มอม : ตอนที่ 2)
พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
มีคนเอาหมามาฝากเลี้ยง ข้ายังเลี้ยงเลย นี่คนแท้ๆ จะไม่เลี้ยงได้ยังไง (มอม : ตอนที่ 4)
สงครามนอกจากเปลี่ยนโลกแล้ว ยังเปลี่ยนคนได้อีกด้วย (มอม : ตอนที่ 5)
ประเทศชาติอยู่ไม่ได้ ครอบครัวเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 6)
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ล้วนเกิดมาจากใจเราเองทั้งนั้น (มอม : ตอนที่ 7)
มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
ผมอยากเป็นมิตรกับคนไทย อีกส่วนหนึ่งผมชอบหมาของเขา (มอม : ตอนที่ 10)
หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
การกักขังสิ่งใดให้ไร้อิสรภาพ ย่อมเป็นบาป (มอม : ตอนที่ 12)
