พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
นาถเล่นตะกร้อกับจุก เห็นมอมกำลังคุ้ยขยะ นาถสอนมอมไม่ให้คุ้ยขยะและห้ามกินอาหารของคนแปลกหน้า จุกทดสอบมอมด้วยการเอาไก่ให้มอม มอมเมินเฉย นาถดีใจที่มอมเชื่อฟังเขา
เจิดมาชวนนาถไปซื้ออาหารกระป๋องแถวประตูน้ำ หญิงให้นาถพามอมไปด้วย ระหว่างทางมอมวิ่งไปหยุดอยู่หน้าบ้านของ "เกริก" ผู้พิพากษา ที่เป็นเจ้าของหมาอัลเซเชี่ยนชื่อ "จอร์ช" จอร์ชกับมอมต่างเห่าใส่กันเสียงดัง เจิดหมั่นไส้ผู้พิพากษาที่ทำตัวกร่าง จึงบอกว่าจอร์ชเป็นพ่อของมอม เกริกไม่พอใจจึงไล่นาถ เจิดและมอมออกไป นาถกลับถึงบ้านเล่าให้หญิงฟังเรื่องที่มีปากเสียงกับเกริก หญิงจึงบอกว่าจริงๆ แล้ว นาถไม่ใช่เจ้าของชีวิตมอม แต่นาถคือชีวิตของมอม นาถได้แต่ยิ้มปลื้มในคำพูดของหญิง
ปีใหม่มาถึงอีกครั้ง วันนี้เป็นวันที่ 1 มกราคม 2484 สงครามอินโดจีนระหว่างไทยกับฝรั่งเศสได้ญี่ปุ่นเข้ามาช่วยไกล่เกลี่ย คาดว่าฝรั่งเศสจะคืนดินแดนบางส่วนให้แก่ไทย ข่าวนี้ทำให้ทุกคนต่างใจชื้นขึ้นมา แต่ต้องกลับมาวิตกกังวลอีกครั้งเพราะคำพูดของเจิดที่บอกว่าสงครามครั้งใหม่กำลังจะเกิดขึ้นซึ่งนาถเองก็ได้เห็นรถทหารญี่ปุ่นแล่นอยู่ที่สถานีรถไฟ นาถและเจิดไปหาหลวงตาเพื่อขอคำแนะนำ หลวงตาบอกให้ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ให้ปลูกผักและเลี้ยงสัตว์เอาไว้กินเอง ซึ่งจิตและหญิงก็ทำตามคำที่หลวงตาแนะนำ
มีหมาตัวหนึ่งชื่อ "นวล" เดินผ่านมาหน้าบ้านของมอม มอมตกหลุมรักทันทีมอมรีบวิ่งไปที่ประตูรั้ว ทั้งคู่ต่างถูกใจซึ่งกันและกัน "พุด" เจ้าของนวลเดินตามมาและพานวลกลับบ้าน มอมกระวนกระวายอยากออกไปหานวลจึงตัดสินใจเปิดประตูรั้วและตามออกไป หญิงเห็นเข้าจึงรู้ความจริงว่าที่มอมหนีออกจากบ้านไม่ใช่ความผิดของนาถแต่มอมฉลาดพอที่จะเปิดประตูรั้วได้เอง หญิงจึงรีบวิ่งไปบอกนาถให้รีบไปตามมอมกลับบ้านเพราะกลัวจะถูกหมาอื่นกัดเข้า นาถตามไปจนรู้ว่ามอมกำลังอยู่ในห้วงแห่งความรัก ดึกคืนนั้นมอมอยากออกไปหานวลแต่ออกไม่ได้เพราะนาถล็อคประตูรั้วไว้ มอมร้องโหยหวนตลอดทั้งคืน ในที่สุดมอมจึงตัดสินใจกระโดดข้ามรั้วออกไปหานวลได้สำเร็จ นวลเองก็กระโดดข้ามรั้วออกมาหามอมเช่นกัน ทั้งคู่มีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน มอมอยู่กับนวลไม่กลับบ้านหลายวัน หญิงอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมนาถถึงไม่เป็นห่วงมอม นาถบอกกับหญิงว่านาถเข้าใจมอมดี เมื่อก่อนที่นาถจีบหญิงยังไปรอหญิงทุกวันจนหญิงใจอ่อน มอมเองก็เหมือนเราในสมัยนั้น หญิงฟังแล้วเขินยกใหญ่ วันต่อมามอมกับนวลผู้ตกอยู่ในห้วงรักเดินมาเจอกับด่างและลูกสมุนการประจันหน้าระหว่างอริเก่าจึงเริ่มต้นขึ้น
จุกรีบวิ่งไปตามนาถให้มาช่วยมอม นาถมาถึงเห็นมอมกำลังยืนคร่อมด่างอยู่ คราวนี้มอมเป็นฝ่ายชนะ นาถพามอมกลับบ้านเล่าให้หญิงฟังด้วยความภาคภูมิใจว่าตอนนี้มอมได้กลายเป็นหมาเจ้าถิ่นไปเสียแล้ว
นาถกำลังออกไปทำงาน ก่อนออกจากบ้านนาถหอมแก้มหญิง หญิงเขิน นาถบอกว่าตอนนี้รัฐบาลได้เปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมให้สามีหอมแก้มภรรยาก่อนออกจากบ้าน หนูก็ขอให้พ่อหอมแก้มเหมือนกัน ไม่เว้นแม้แต่มอมที่กระโดดกอดนาถเช่นกันตกเย็นนาถกลับมาบ้านเอาชุดใหม่และผ้าผืนใหม่มาให้หญิงและหนูใส่ไปงานครบรอบ 3 ปีของบริษัท นาถ หญิง หนู แต่งตัวสวยเข้ากับการแต่งกายสมัยใหม่ที่รัฐบาลประกาศให้ผู้หญิงสวมกระโปรงและเปลี่ยนจากการใส่งอบมาเป็นใส่หมวกแทน จิตและสุกจะไปวัด เมื่อหันมาเห็นหญิงก็อดที่จะตะลึงในความงามของหญิงไม่ได้ ติดตามชมละคร มอม วันอาทิตย์ที่ 26 มีนาคม 2560 เวลา 20.15 - 21.10 น.ทางไทยพีบีเอส รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Liveแท็กที่เกี่ยวข้อง:
พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
นาถเล่นตะกร้อกับจุก เห็นมอมกำลังคุ้ยขยะ นาถสอนมอมไม่ให้คุ้ยขยะและห้ามกินอาหารของคนแปลกหน้า จุกทดสอบมอมด้วยการเอาไก่ให้มอม มอมเมินเฉย นาถดีใจที่มอมเชื่อฟังเขา
เจิดมาชวนนาถไปซื้ออาหารกระป๋องแถวประตูน้ำ หญิงให้นาถพามอมไปด้วย ระหว่างทางมอมวิ่งไปหยุดอยู่หน้าบ้านของ "เกริก" ผู้พิพากษา ที่เป็นเจ้าของหมาอัลเซเชี่ยนชื่อ "จอร์ช" จอร์ชกับมอมต่างเห่าใส่กันเสียงดัง เจิดหมั่นไส้ผู้พิพากษาที่ทำตัวกร่าง จึงบอกว่าจอร์ชเป็นพ่อของมอม เกริกไม่พอใจจึงไล่นาถ เจิดและมอมออกไป นาถกลับถึงบ้านเล่าให้หญิงฟังเรื่องที่มีปากเสียงกับเกริก หญิงจึงบอกว่าจริงๆ แล้ว นาถไม่ใช่เจ้าของชีวิตมอม แต่นาถคือชีวิตของมอม นาถได้แต่ยิ้มปลื้มในคำพูดของหญิง
ปีใหม่มาถึงอีกครั้ง วันนี้เป็นวันที่ 1 มกราคม 2484 สงครามอินโดจีนระหว่างไทยกับฝรั่งเศสได้ญี่ปุ่นเข้ามาช่วยไกล่เกลี่ย คาดว่าฝรั่งเศสจะคืนดินแดนบางส่วนให้แก่ไทย ข่าวนี้ทำให้ทุกคนต่างใจชื้นขึ้นมา แต่ต้องกลับมาวิตกกังวลอีกครั้งเพราะคำพูดของเจิดที่บอกว่าสงครามครั้งใหม่กำลังจะเกิดขึ้นซึ่งนาถเองก็ได้เห็นรถทหารญี่ปุ่นแล่นอยู่ที่สถานีรถไฟ นาถและเจิดไปหาหลวงตาเพื่อขอคำแนะนำ หลวงตาบอกให้ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ให้ปลูกผักและเลี้ยงสัตว์เอาไว้กินเอง ซึ่งจิตและหญิงก็ทำตามคำที่หลวงตาแนะนำ
มีหมาตัวหนึ่งชื่อ "นวล" เดินผ่านมาหน้าบ้านของมอม มอมตกหลุมรักทันทีมอมรีบวิ่งไปที่ประตูรั้ว ทั้งคู่ต่างถูกใจซึ่งกันและกัน "พุด" เจ้าของนวลเดินตามมาและพานวลกลับบ้าน มอมกระวนกระวายอยากออกไปหานวลจึงตัดสินใจเปิดประตูรั้วและตามออกไป หญิงเห็นเข้าจึงรู้ความจริงว่าที่มอมหนีออกจากบ้านไม่ใช่ความผิดของนาถแต่มอมฉลาดพอที่จะเปิดประตูรั้วได้เอง หญิงจึงรีบวิ่งไปบอกนาถให้รีบไปตามมอมกลับบ้านเพราะกลัวจะถูกหมาอื่นกัดเข้า นาถตามไปจนรู้ว่ามอมกำลังอยู่ในห้วงแห่งความรัก ดึกคืนนั้นมอมอยากออกไปหานวลแต่ออกไม่ได้เพราะนาถล็อคประตูรั้วไว้ มอมร้องโหยหวนตลอดทั้งคืน ในที่สุดมอมจึงตัดสินใจกระโดดข้ามรั้วออกไปหานวลได้สำเร็จ นวลเองก็กระโดดข้ามรั้วออกมาหามอมเช่นกัน ทั้งคู่มีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน มอมอยู่กับนวลไม่กลับบ้านหลายวัน หญิงอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมนาถถึงไม่เป็นห่วงมอม นาถบอกกับหญิงว่านาถเข้าใจมอมดี เมื่อก่อนที่นาถจีบหญิงยังไปรอหญิงทุกวันจนหญิงใจอ่อน มอมเองก็เหมือนเราในสมัยนั้น หญิงฟังแล้วเขินยกใหญ่ วันต่อมามอมกับนวลผู้ตกอยู่ในห้วงรักเดินมาเจอกับด่างและลูกสมุนการประจันหน้าระหว่างอริเก่าจึงเริ่มต้นขึ้น
จุกรีบวิ่งไปตามนาถให้มาช่วยมอม นาถมาถึงเห็นมอมกำลังยืนคร่อมด่างอยู่ คราวนี้มอมเป็นฝ่ายชนะ นาถพามอมกลับบ้านเล่าให้หญิงฟังด้วยความภาคภูมิใจว่าตอนนี้มอมได้กลายเป็นหมาเจ้าถิ่นไปเสียแล้ว
นาถกำลังออกไปทำงาน ก่อนออกจากบ้านนาถหอมแก้มหญิง หญิงเขิน นาถบอกว่าตอนนี้รัฐบาลได้เปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมให้สามีหอมแก้มภรรยาก่อนออกจากบ้าน หนูก็ขอให้พ่อหอมแก้มเหมือนกัน ไม่เว้นแม้แต่มอมที่กระโดดกอดนาถเช่นกันตกเย็นนาถกลับมาบ้านเอาชุดใหม่และผ้าผืนใหม่มาให้หญิงและหนูใส่ไปงานครบรอบ 3 ปีของบริษัท นาถ หญิง หนู แต่งตัวสวยเข้ากับการแต่งกายสมัยใหม่ที่รัฐบาลประกาศให้ผู้หญิงสวมกระโปรงและเปลี่ยนจากการใส่งอบมาเป็นใส่หมวกแทน จิตและสุกจะไปวัด เมื่อหันมาเห็นหญิงก็อดที่จะตะลึงในความงามของหญิงไม่ได้ ติดตามชมละคร มอม วันอาทิตย์ที่ 26 มีนาคม 2560 เวลา 20.15 - 21.10 น.ทางไทยพีบีเอส รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Liveแท็กที่เกี่ยวข้อง:
ละคร มอม
ความทรงจำในลมหายใจ Ost. มอม | เล็ก วงพราว | Thai PBS Drama MV
คนยังอยากมีบ้าน หมามันก็คงอยากมีบ้านเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 1)
พี่สัญญา... พี่จะไม่ทำให้หญิงรออีกแล้ว (มอม : ตอนที่ 2)
พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
มีคนเอาหมามาฝากเลี้ยง ข้ายังเลี้ยงเลย นี่คนแท้ๆ จะไม่เลี้ยงได้ยังไง (มอม : ตอนที่ 4)
สงครามนอกจากเปลี่ยนโลกแล้ว ยังเปลี่ยนคนได้อีกด้วย (มอม : ตอนที่ 5)
ประเทศชาติอยู่ไม่ได้ ครอบครัวเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 6)
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ล้วนเกิดมาจากใจเราเองทั้งนั้น (มอม : ตอนที่ 7)
มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
ผมอยากเป็นมิตรกับคนไทย อีกส่วนหนึ่งผมชอบหมาของเขา (มอม : ตอนที่ 10)
หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
การกักขังสิ่งใดให้ไร้อิสรภาพ ย่อมเป็นบาป (มอม : ตอนที่ 12)
ข้ากินเป็นเพื่อนเอ็งก็ได้...เพื่อนยาก (มอม : ตอนจบ)
ละคร มอม
ความทรงจำในลมหายใจ Ost. มอม | เล็ก วงพราว | Thai PBS Drama MV
คนยังอยากมีบ้าน หมามันก็คงอยากมีบ้านเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 1)
พี่สัญญา... พี่จะไม่ทำให้หญิงรออีกแล้ว (มอม : ตอนที่ 2)
พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
มีคนเอาหมามาฝากเลี้ยง ข้ายังเลี้ยงเลย นี่คนแท้ๆ จะไม่เลี้ยงได้ยังไง (มอม : ตอนที่ 4)
สงครามนอกจากเปลี่ยนโลกแล้ว ยังเปลี่ยนคนได้อีกด้วย (มอม : ตอนที่ 5)
ประเทศชาติอยู่ไม่ได้ ครอบครัวเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 6)
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ล้วนเกิดมาจากใจเราเองทั้งนั้น (มอม : ตอนที่ 7)
มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
ผมอยากเป็นมิตรกับคนไทย อีกส่วนหนึ่งผมชอบหมาของเขา (มอม : ตอนที่ 10)
หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
การกักขังสิ่งใดให้ไร้อิสรภาพ ย่อมเป็นบาป (มอม : ตอนที่ 12)
