หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
หมูมาหาหญิงที่บ้านบอกให้หญิงรีบเก็บของ เพราะคืนนี้จะมีการทิ้งระเบิด ทุกคนจะไปรวมตัวกันที่หลุมหลบภัยของหมู่บ้านหญิงรีบพาหนูขึ้นไปเก็บของ และนำรูปครอบครัวที่เคยไปถ่ายร่วมกับนาถและลูกหนูติดตัวไปด้วยภายในหลุมหลบภัยทุกคนมีท่าทางหวาดกลัว เมื่อเสียงหวอเตือนภัยเงียบลงเสียงระเบิดก็ดังขึ้นแทนที่ หญิงกอดหนูและรูปครอบครัวเอาไว้แน่น มอมเองก็นั่งใกล้ไม่ห่างหญิงและหนูจนใกล้สว่าง เสียงระเบิดเงียบลง หมูรับอาสาออกมาดูที่ปากหลุมให้ เอ็นโดะยืนรออยู่ด้านบนและให้เรียกทุกคนขึ้นมา เอ็นโดะบอกให้ชาวบ้านกลับบ้านไปพักผ่อนเพราะคืนนี้คงต้องมาที่หลุมหลบภัยกันอีก
เมื่อฟ้ามืดสนิทเสียงหวอเตือนภัยก็ดังขึ้นอีกครั้ง หญิงรีบพาหนูและมอมไปที่หลุมหลบภัย ชาวบ้านจำนวนมากแย่งกันลงหลุม ด้วยความโกลาหลทำให้มอมถูกทิ้งไว้นอกหลุม.. เสียงระเบิดยังคงดังอย่างต่อเนื่อง หญิงเป็นห่วงมอมมาก จนฟ้าสว่างเสียงระเบิดเงียบไป ชาวบ้านต่างเบียดกันขึ้นมา หญิงและเฮียโกขึ้นมาเป็นกลุ่มสุดท้าย หญิงกวาดตามองและเรียกหามอม มอมได้ยินเสียงหญิงรีบวิ่งมาหาหญิงอย่างสุดฝีเท้า หญิงดีใจที่เห็นมอมปลอดภัย พอถึงบ้านหญิงรีบหาข้าวให้หนูและมอมกิน แม้หญิงจะหิวแค่ไหนแต่ก็ยอมอด หญิงแบ่งข้าวและกับข้าวที่เหลือให้หนูและมอม แต่หนูไม่ชอบกินผักจึงกินได้เพียงนิดเดียว หญิงแบ่งอาหารบางส่วนให้กับมอม ส่วนตัวเองกินของเหลือของลูกด้วยความหิวโซ
ที่สนามรบ.. นาถและทหารนายอื่นๆ ยังคงสู้รบกันอย่างหนักจนกระทั่งนาถถูกยิงนาถล้มลงบนพื้นก่อนที่นาถจะสลบไป นาถเห็นหญิง หนู และมอม กำลังเดินมาหาและยิ้มให้อย่างอ่อนโยน ส่วนหนูนั้นก็มีอาการไข้ขึ้น ตัวร้อน ร้องเรียกหาพ่อจ๋า หญิงตื่นขึ้นมาเห็นหนูตัวร้อนก็รีบวิ่งไปขอยาที่ร้านเฮียโก แต่เฮียโกไม่มีเพราะยาขาดแคลน จึงแนะนำให้หญิงไปบ้านเจิดเพราะเจิดกักตุนยาฝรั่งเอาไว้มากแต่หญิงปฏิเสธ หญิงกลับบ้านมาเช็ดตัวให้หนูจนถึงเช้า หญิงฝากหนูไว้กับจิตแล้วรีบไปขอยาที่บ้านของเจิด เจิดให้หญิงเข้าไปเลือกยาเองในบ้าน ในขณะที่หญิงเลือกยาอยู่นั้น เจิดก็เข้ามาสวมกอดหญิง หญิงพยายามขัดขืนและต่อว่าเจิดจนมอมได้ยินเสียงหญิงร้องโวยวายจึงเข้ามาเห่าใส่ เจิด ได้จังหวะหญิงจึงรีบออกจากบ้านเจิดไป หญิงหนีร้อนไปพึ่งเย็น เธอไปหาเอ็นโดะที่ค่ายทหารญี่ปุ่นแทนเอ็นโดะนำยามาให้หญิง หญิงเหลือบเห็นแจกันของนาถที่ตัวเองขายให้เส็งเพื่อแลกกับเงินมาใช้จ่าย ทำให้เธอสะเทือนใจเป็นอย่างมาก
ค่ำคืนนี้ก็ไม่ต่างกับทุกคืน เสียงพลุยิงขึ้นฟ้ามอมรีบวิ่งขึ้นไปตะกุยหน้าห้องและเห่าเรียกหญิง หญิงตื่นขึ้นมาได้ยินเสียงหวอก็ตกใจรีบพาหนูและมอมลงจากบ้านแต่ลืมรูปครอบครัวเธอจึงรีบกลับมาหยิบทำให้เกิดล้มขาพลิก บาดเจ็บเดินไม่สะดวกจากความตั้งใจแรกที่จะไปรวมตัวหลบที่หลุมหลบภัยเช่นทุกวันที่ผ่านมา ทำให้หญิงตัดสินใจพามอมและลูกหนูหลบที่หลุมหลบภัยที่บ้านแทน ทันใดนั้นระเบิดก็ทิ้งลงที่บ้านหญิง มอมเห็นเปลวไฟไหม้บ้านรีบวิ่งออกมาจากหลุม หญิงและหนูตะโกนเรียกมอมแต่มอมไม่สนใจ ไฟลุกลามไปทั่วบ้าน ไม้ก็หักพังลงมาขวางมอมกับหญิงและหนูไว้ มอมพยายามจะฝ่าเปลวไฟเข้าไปหาหญิงแต่ก็กลัวๆ กล้าๆ น้ำตาของหญิงไหลออกมาด้วยความกลัวหญิงกอดลูกไว้แน่น ควันไฟและเศษดินค่อยๆ ถล่มลงมา หญิงและหนูเริ่มหายใจไม่ออก หญิงทั้งกลัวและอ่อนล้า หญิงตะโดนเรียกมอมจนสุดเสียง มอมจึงตัดสินใจกระโดดข้ามเปลวไฟนั้นแต่ระเบิดทิ้งลงที่บ้านของหญิงอีกครั้ง มอมกระเด็นออกไปด้วยแรงระเบิด พอมอมฟื้นขึ้นมามันได้รับบาดเจ็บ แต่ที่เจ็บกว่านั่นคือเห็นหญิงและหนูนอนจมอยู่ใต้กองดิน มอมเลียมือหญิง ดึงชายผ้าหญิงอยู่หลายครั้งแต่หญิงก็ไม่ขยับมอมจึงได้แต่เฝ้าและไม่ยอมห่างจากหลุมอีกเลย
เสียงระเบิดเงียบไป เฮียโก หมู เจิดเอ็นโดะและชาวบ้านรีบมาหาหญิงที่บ้าน เห็นกองดินถล่มลงมาทับร่างของหญิงและหนู ก็ต่างพากันชะงักและไม่มีใครพูดอะไรออกมา บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบเหงาและหดหู่
ติดตามชมละคร มอม วันที่ 23 เมษายน 2560 เวลา 20.15 - 21.10 น.ทางไทยพีบีเอส รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Live
แท็กที่เกี่ยวข้อง:
หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
หมูมาหาหญิงที่บ้านบอกให้หญิงรีบเก็บของ เพราะคืนนี้จะมีการทิ้งระเบิด ทุกคนจะไปรวมตัวกันที่หลุมหลบภัยของหมู่บ้านหญิงรีบพาหนูขึ้นไปเก็บของ และนำรูปครอบครัวที่เคยไปถ่ายร่วมกับนาถและลูกหนูติดตัวไปด้วยภายในหลุมหลบภัยทุกคนมีท่าทางหวาดกลัว เมื่อเสียงหวอเตือนภัยเงียบลงเสียงระเบิดก็ดังขึ้นแทนที่ หญิงกอดหนูและรูปครอบครัวเอาไว้แน่น มอมเองก็นั่งใกล้ไม่ห่างหญิงและหนูจนใกล้สว่าง เสียงระเบิดเงียบลง หมูรับอาสาออกมาดูที่ปากหลุมให้ เอ็นโดะยืนรออยู่ด้านบนและให้เรียกทุกคนขึ้นมา เอ็นโดะบอกให้ชาวบ้านกลับบ้านไปพักผ่อนเพราะคืนนี้คงต้องมาที่หลุมหลบภัยกันอีก
เมื่อฟ้ามืดสนิทเสียงหวอเตือนภัยก็ดังขึ้นอีกครั้ง หญิงรีบพาหนูและมอมไปที่หลุมหลบภัย ชาวบ้านจำนวนมากแย่งกันลงหลุม ด้วยความโกลาหลทำให้มอมถูกทิ้งไว้นอกหลุม.. เสียงระเบิดยังคงดังอย่างต่อเนื่อง หญิงเป็นห่วงมอมมาก จนฟ้าสว่างเสียงระเบิดเงียบไป ชาวบ้านต่างเบียดกันขึ้นมา หญิงและเฮียโกขึ้นมาเป็นกลุ่มสุดท้าย หญิงกวาดตามองและเรียกหามอม มอมได้ยินเสียงหญิงรีบวิ่งมาหาหญิงอย่างสุดฝีเท้า หญิงดีใจที่เห็นมอมปลอดภัย พอถึงบ้านหญิงรีบหาข้าวให้หนูและมอมกิน แม้หญิงจะหิวแค่ไหนแต่ก็ยอมอด หญิงแบ่งข้าวและกับข้าวที่เหลือให้หนูและมอม แต่หนูไม่ชอบกินผักจึงกินได้เพียงนิดเดียว หญิงแบ่งอาหารบางส่วนให้กับมอม ส่วนตัวเองกินของเหลือของลูกด้วยความหิวโซ
ที่สนามรบ.. นาถและทหารนายอื่นๆ ยังคงสู้รบกันอย่างหนักจนกระทั่งนาถถูกยิงนาถล้มลงบนพื้นก่อนที่นาถจะสลบไป นาถเห็นหญิง หนู และมอม กำลังเดินมาหาและยิ้มให้อย่างอ่อนโยน ส่วนหนูนั้นก็มีอาการไข้ขึ้น ตัวร้อน ร้องเรียกหาพ่อจ๋า หญิงตื่นขึ้นมาเห็นหนูตัวร้อนก็รีบวิ่งไปขอยาที่ร้านเฮียโก แต่เฮียโกไม่มีเพราะยาขาดแคลน จึงแนะนำให้หญิงไปบ้านเจิดเพราะเจิดกักตุนยาฝรั่งเอาไว้มากแต่หญิงปฏิเสธ หญิงกลับบ้านมาเช็ดตัวให้หนูจนถึงเช้า หญิงฝากหนูไว้กับจิตแล้วรีบไปขอยาที่บ้านของเจิด เจิดให้หญิงเข้าไปเลือกยาเองในบ้าน ในขณะที่หญิงเลือกยาอยู่นั้น เจิดก็เข้ามาสวมกอดหญิง หญิงพยายามขัดขืนและต่อว่าเจิดจนมอมได้ยินเสียงหญิงร้องโวยวายจึงเข้ามาเห่าใส่ เจิด ได้จังหวะหญิงจึงรีบออกจากบ้านเจิดไป หญิงหนีร้อนไปพึ่งเย็น เธอไปหาเอ็นโดะที่ค่ายทหารญี่ปุ่นแทนเอ็นโดะนำยามาให้หญิง หญิงเหลือบเห็นแจกันของนาถที่ตัวเองขายให้เส็งเพื่อแลกกับเงินมาใช้จ่าย ทำให้เธอสะเทือนใจเป็นอย่างมาก
ค่ำคืนนี้ก็ไม่ต่างกับทุกคืน เสียงพลุยิงขึ้นฟ้ามอมรีบวิ่งขึ้นไปตะกุยหน้าห้องและเห่าเรียกหญิง หญิงตื่นขึ้นมาได้ยินเสียงหวอก็ตกใจรีบพาหนูและมอมลงจากบ้านแต่ลืมรูปครอบครัวเธอจึงรีบกลับมาหยิบทำให้เกิดล้มขาพลิก บาดเจ็บเดินไม่สะดวกจากความตั้งใจแรกที่จะไปรวมตัวหลบที่หลุมหลบภัยเช่นทุกวันที่ผ่านมา ทำให้หญิงตัดสินใจพามอมและลูกหนูหลบที่หลุมหลบภัยที่บ้านแทน ทันใดนั้นระเบิดก็ทิ้งลงที่บ้านหญิง มอมเห็นเปลวไฟไหม้บ้านรีบวิ่งออกมาจากหลุม หญิงและหนูตะโกนเรียกมอมแต่มอมไม่สนใจ ไฟลุกลามไปทั่วบ้าน ไม้ก็หักพังลงมาขวางมอมกับหญิงและหนูไว้ มอมพยายามจะฝ่าเปลวไฟเข้าไปหาหญิงแต่ก็กลัวๆ กล้าๆ น้ำตาของหญิงไหลออกมาด้วยความกลัวหญิงกอดลูกไว้แน่น ควันไฟและเศษดินค่อยๆ ถล่มลงมา หญิงและหนูเริ่มหายใจไม่ออก หญิงทั้งกลัวและอ่อนล้า หญิงตะโดนเรียกมอมจนสุดเสียง มอมจึงตัดสินใจกระโดดข้ามเปลวไฟนั้นแต่ระเบิดทิ้งลงที่บ้านของหญิงอีกครั้ง มอมกระเด็นออกไปด้วยแรงระเบิด พอมอมฟื้นขึ้นมามันได้รับบาดเจ็บ แต่ที่เจ็บกว่านั่นคือเห็นหญิงและหนูนอนจมอยู่ใต้กองดิน มอมเลียมือหญิง ดึงชายผ้าหญิงอยู่หลายครั้งแต่หญิงก็ไม่ขยับมอมจึงได้แต่เฝ้าและไม่ยอมห่างจากหลุมอีกเลย
เสียงระเบิดเงียบไป เฮียโก หมู เจิดเอ็นโดะและชาวบ้านรีบมาหาหญิงที่บ้าน เห็นกองดินถล่มลงมาทับร่างของหญิงและหนู ก็ต่างพากันชะงักและไม่มีใครพูดอะไรออกมา บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบเหงาและหดหู่
ติดตามชมละคร มอม วันที่ 23 เมษายน 2560 เวลา 20.15 - 21.10 น.ทางไทยพีบีเอส รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Live
แท็กที่เกี่ยวข้อง:
ละคร มอม
ความทรงจำในลมหายใจ Ost. มอม | เล็ก วงพราว | Thai PBS Drama MV
คนยังอยากมีบ้าน หมามันก็คงอยากมีบ้านเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 1)
พี่สัญญา... พี่จะไม่ทำให้หญิงรออีกแล้ว (มอม : ตอนที่ 2)
พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
มีคนเอาหมามาฝากเลี้ยง ข้ายังเลี้ยงเลย นี่คนแท้ๆ จะไม่เลี้ยงได้ยังไง (มอม : ตอนที่ 4)
สงครามนอกจากเปลี่ยนโลกแล้ว ยังเปลี่ยนคนได้อีกด้วย (มอม : ตอนที่ 5)
ประเทศชาติอยู่ไม่ได้ ครอบครัวเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 6)
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ล้วนเกิดมาจากใจเราเองทั้งนั้น (มอม : ตอนที่ 7)
มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
ผมอยากเป็นมิตรกับคนไทย อีกส่วนหนึ่งผมชอบหมาของเขา (มอม : ตอนที่ 10)
หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
การกักขังสิ่งใดให้ไร้อิสรภาพ ย่อมเป็นบาป (มอม : ตอนที่ 12)
ข้ากินเป็นเพื่อนเอ็งก็ได้...เพื่อนยาก (มอม : ตอนจบ)
ละคร มอม
ความทรงจำในลมหายใจ Ost. มอม | เล็ก วงพราว | Thai PBS Drama MV
คนยังอยากมีบ้าน หมามันก็คงอยากมีบ้านเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 1)
พี่สัญญา... พี่จะไม่ทำให้หญิงรออีกแล้ว (มอม : ตอนที่ 2)
พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
มีคนเอาหมามาฝากเลี้ยง ข้ายังเลี้ยงเลย นี่คนแท้ๆ จะไม่เลี้ยงได้ยังไง (มอม : ตอนที่ 4)
สงครามนอกจากเปลี่ยนโลกแล้ว ยังเปลี่ยนคนได้อีกด้วย (มอม : ตอนที่ 5)
ประเทศชาติอยู่ไม่ได้ ครอบครัวเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 6)
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ล้วนเกิดมาจากใจเราเองทั้งนั้น (มอม : ตอนที่ 7)
มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
ผมอยากเป็นมิตรกับคนไทย อีกส่วนหนึ่งผมชอบหมาของเขา (มอม : ตอนที่ 10)
หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
การกักขังสิ่งใดให้ไร้อิสรภาพ ย่อมเป็นบาป (มอม : ตอนที่ 12)
