มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
รุ่งเช้าน้อยมาหาหญิงที่บ้านด้วยความเป็นห่วงที่หญิงต้องอยู่คนเดียว จึงชวนให้หญิงไปอยู่ที่บ้านด้วยกัน แต่หญิงปฏิเสธจะขออยู่ดูแลบ้าน ในขณะนั้นเองบุรุษไปรษณีย์ขี่จักรยานมาส่งจดหมายที่หน้าบ้าน หญิงเปิดอ่านและรู้สึกดีใจอย่างมาก เพราะเป็นจดหมายจากนาถที่บอกว่าจะกลับบ้านอาทิตย์หน้า
หญิงเอาถุงกระดาษที่พับเสร็จแล้วมาขายที่ร้านเฮียโก หมูขอเฮียโกเพิ่มค่าถุงให้กับหญิงและเอาขนมให้หนูส่วนมอมก็ได้รางวัลเป็นกระดูก แต่มอมไม่รับ เพราะนึกถึงคำสั่งที่นาถสอนไว้ว่าไม่ให้รับของจากคนอื่น หญิงต้องบอกให้มอมรับ มอมจึงยอมรับกระดูกจากหมูตั้งแต่วันที่นาถกลับไปรับใช้ชาติ มอมไม่เคยลืมคำสั่งของนาถและยังคงคิดถึงรอคอยวันที่เจ้านายมันกลับมา
วันนี้เป็นวันที่นาถจะกลับบ้าน หญิงพามอมไปอาบน้ำโดยมีหนูเป็นผู้ช่วย ยังไม่ทันจะอาบเสร็จ มอมก็วิ่งออกไปรับนาถที่มาถึงหน้าบ้านด้วยความดีใจ หญิงและหนูดีใจที่นาถกลับมาแต่นาถกลับนำข่าวร้ายมาบอกว่า เขาจะต้องถูกส่งไปรบที่เชียงตุง
หญิงไปหาพี่น้อย เล่าให้พี่น้อยฟังเรื่องนาถ พี่น้อยคอยปลอบใจและเตือนสติหญิงให้เข้มแข็ง เพราะนาถต้องการกำลังใจ น้ำตาของหญิงจะบั่นทอนจิตใจของนาถในการปฏิบัติหน้าที่เพื่อชาติ ตลอดเวลาที่นาถอยู่บ้าน หญิงและนาถต่างเก็บความรู้สึกเศร้าไว้ในใจและทำตัวปกติเหมือน มื้อค่ำวันก่อนจากไกล หญิงทำกับแกงส้มผักรวมและไข่เจียว หนูกินอย่างเอร็ดอร่อยเพราะไม่ได้กินไข่เจียวมานานแล้ว นาถบีบมือหญิงและบอกหญิงว่าอย่าประหยัดมากนัก อย่าให้ลูกและหญิงต้องอด เมื่อได้เงินจากกรมฯ จะรีบส่งมาให้หญิงทันที
วันนี้นาถจะต้องไปรบที่เชียงตุงแล้ว หญิงช่วยสวมเสื้อทหารให้นาถด้วยความรู้สึกขมขื่น และแล้วหญิงก็อดกลั้นความรู้สึกต่อไปไม่ไหว เธอพรั่งพรูร้องไห้ปริ่มจะขาดใจ นาถได้แต่ยืนกอดหญิงไว้แน่น หญิงรีบเช็ดน้ำตาและสัญญาว่าจะไม่ร้องไห้อีก หญิงขอให้นาถตั้งใจทำงานเพื่อชาติและจะรอวันที่นาถกลับมา นาถลาครอบครัวและสั่งให้มอมดูแลหญิงกับหนูให้ดี เมื่อนาถก้าวเท้าออกจากบ้านมอมวิ่งตามนาถไปด้วยความอาลัยอาวรณ์ นาถนั่งลงกอดมอมไว้แน่นและกำชับให้มอมทำตามที่สั่งก่อนจะกลั้นใจเดินออกไปโดยไม่หันหลังกลับมามองอีก มอมเฝ้ามองเจ้านายของมันจากไปอย่างไม่ละสายตา
หลังจากนาถกลับไปรับใช้ชาติ เจิดอาสาจะดูแลหญิงแทนนาถ แต่หญิงไม่ขอรับน้ำใจจากเจิด หญิงพาหนูไปซื้อขนมที่ร้านเฮียโก มอมก็ตามไปด้วย หญิงเห็นเอ็นโดะพยายามจะพูดภาษาไทยกับเฮียโกและหมู หญิงช่วยสอนเอ็นโดะออกเสียง แต่ด้วยความที่พูดไม่ชัดทำให้ทุกคนต่างหัวร่อออกมา เอ็นโดะเดินมาส่งหญิงและหนูที่บ้าน พร้อมเอาขนมกล้วยที่ซื้อจากร้านเฮียโกให้หนู หนูรับขนมและขอบคุณเอ็นโดะ
ท่ามกลางความมืดสลัวหญิงนั่งซึมคิดถึงนาถอยู่ที่ระเบียงบ้าน ทันใดนั้นเสียงหวอเตือนภัยก็ดังขึ้น หญิงรีบวิ่งเข้าไปหาหนูที่นอนร้องไห้อยู่ในห้องด้วยความกลัว เสียงระเบิดยังคงดังอย่างต่อเนื่องทั่วพระนคร หญิงรีบอุ้มหนูลงมาหลบใต้ถุนบ้าน หญิงกอดลูกไว้แน่น โดยมีมอมคอยดูแลปกป้องอยู่ไม่ห่าง
ติดตามชมละคร มอม วันที่ 15 เมษายน 2560 เวลา 20.15 - 21.10 น.ทางไทยพีบีเอส รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Live
แท็กที่เกี่ยวข้อง:
มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
รุ่งเช้าน้อยมาหาหญิงที่บ้านด้วยความเป็นห่วงที่หญิงต้องอยู่คนเดียว จึงชวนให้หญิงไปอยู่ที่บ้านด้วยกัน แต่หญิงปฏิเสธจะขออยู่ดูแลบ้าน ในขณะนั้นเองบุรุษไปรษณีย์ขี่จักรยานมาส่งจดหมายที่หน้าบ้าน หญิงเปิดอ่านและรู้สึกดีใจอย่างมาก เพราะเป็นจดหมายจากนาถที่บอกว่าจะกลับบ้านอาทิตย์หน้า
หญิงเอาถุงกระดาษที่พับเสร็จแล้วมาขายที่ร้านเฮียโก หมูขอเฮียโกเพิ่มค่าถุงให้กับหญิงและเอาขนมให้หนูส่วนมอมก็ได้รางวัลเป็นกระดูก แต่มอมไม่รับ เพราะนึกถึงคำสั่งที่นาถสอนไว้ว่าไม่ให้รับของจากคนอื่น หญิงต้องบอกให้มอมรับ มอมจึงยอมรับกระดูกจากหมูตั้งแต่วันที่นาถกลับไปรับใช้ชาติ มอมไม่เคยลืมคำสั่งของนาถและยังคงคิดถึงรอคอยวันที่เจ้านายมันกลับมา
วันนี้เป็นวันที่นาถจะกลับบ้าน หญิงพามอมไปอาบน้ำโดยมีหนูเป็นผู้ช่วย ยังไม่ทันจะอาบเสร็จ มอมก็วิ่งออกไปรับนาถที่มาถึงหน้าบ้านด้วยความดีใจ หญิงและหนูดีใจที่นาถกลับมาแต่นาถกลับนำข่าวร้ายมาบอกว่า เขาจะต้องถูกส่งไปรบที่เชียงตุง
หญิงไปหาพี่น้อย เล่าให้พี่น้อยฟังเรื่องนาถ พี่น้อยคอยปลอบใจและเตือนสติหญิงให้เข้มแข็ง เพราะนาถต้องการกำลังใจ น้ำตาของหญิงจะบั่นทอนจิตใจของนาถในการปฏิบัติหน้าที่เพื่อชาติ ตลอดเวลาที่นาถอยู่บ้าน หญิงและนาถต่างเก็บความรู้สึกเศร้าไว้ในใจและทำตัวปกติเหมือน มื้อค่ำวันก่อนจากไกล หญิงทำกับแกงส้มผักรวมและไข่เจียว หนูกินอย่างเอร็ดอร่อยเพราะไม่ได้กินไข่เจียวมานานแล้ว นาถบีบมือหญิงและบอกหญิงว่าอย่าประหยัดมากนัก อย่าให้ลูกและหญิงต้องอด เมื่อได้เงินจากกรมฯ จะรีบส่งมาให้หญิงทันที
วันนี้นาถจะต้องไปรบที่เชียงตุงแล้ว หญิงช่วยสวมเสื้อทหารให้นาถด้วยความรู้สึกขมขื่น และแล้วหญิงก็อดกลั้นความรู้สึกต่อไปไม่ไหว เธอพรั่งพรูร้องไห้ปริ่มจะขาดใจ นาถได้แต่ยืนกอดหญิงไว้แน่น หญิงรีบเช็ดน้ำตาและสัญญาว่าจะไม่ร้องไห้อีก หญิงขอให้นาถตั้งใจทำงานเพื่อชาติและจะรอวันที่นาถกลับมา นาถลาครอบครัวและสั่งให้มอมดูแลหญิงกับหนูให้ดี เมื่อนาถก้าวเท้าออกจากบ้านมอมวิ่งตามนาถไปด้วยความอาลัยอาวรณ์ นาถนั่งลงกอดมอมไว้แน่นและกำชับให้มอมทำตามที่สั่งก่อนจะกลั้นใจเดินออกไปโดยไม่หันหลังกลับมามองอีก มอมเฝ้ามองเจ้านายของมันจากไปอย่างไม่ละสายตา
หลังจากนาถกลับไปรับใช้ชาติ เจิดอาสาจะดูแลหญิงแทนนาถ แต่หญิงไม่ขอรับน้ำใจจากเจิด หญิงพาหนูไปซื้อขนมที่ร้านเฮียโก มอมก็ตามไปด้วย หญิงเห็นเอ็นโดะพยายามจะพูดภาษาไทยกับเฮียโกและหมู หญิงช่วยสอนเอ็นโดะออกเสียง แต่ด้วยความที่พูดไม่ชัดทำให้ทุกคนต่างหัวร่อออกมา เอ็นโดะเดินมาส่งหญิงและหนูที่บ้าน พร้อมเอาขนมกล้วยที่ซื้อจากร้านเฮียโกให้หนู หนูรับขนมและขอบคุณเอ็นโดะ
ท่ามกลางความมืดสลัวหญิงนั่งซึมคิดถึงนาถอยู่ที่ระเบียงบ้าน ทันใดนั้นเสียงหวอเตือนภัยก็ดังขึ้น หญิงรีบวิ่งเข้าไปหาหนูที่นอนร้องไห้อยู่ในห้องด้วยความกลัว เสียงระเบิดยังคงดังอย่างต่อเนื่องทั่วพระนคร หญิงรีบอุ้มหนูลงมาหลบใต้ถุนบ้าน หญิงกอดลูกไว้แน่น โดยมีมอมคอยดูแลปกป้องอยู่ไม่ห่าง
ติดตามชมละคร มอม วันที่ 15 เมษายน 2560 เวลา 20.15 - 21.10 น.ทางไทยพีบีเอส รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Live
แท็กที่เกี่ยวข้อง:
ละคร มอม
ความทรงจำในลมหายใจ Ost. มอม | เล็ก วงพราว | Thai PBS Drama MV
คนยังอยากมีบ้าน หมามันก็คงอยากมีบ้านเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 1)
พี่สัญญา... พี่จะไม่ทำให้หญิงรออีกแล้ว (มอม : ตอนที่ 2)
พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
มีคนเอาหมามาฝากเลี้ยง ข้ายังเลี้ยงเลย นี่คนแท้ๆ จะไม่เลี้ยงได้ยังไง (มอม : ตอนที่ 4)
สงครามนอกจากเปลี่ยนโลกแล้ว ยังเปลี่ยนคนได้อีกด้วย (มอม : ตอนที่ 5)
ประเทศชาติอยู่ไม่ได้ ครอบครัวเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 6)
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ล้วนเกิดมาจากใจเราเองทั้งนั้น (มอม : ตอนที่ 7)
มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
ผมอยากเป็นมิตรกับคนไทย อีกส่วนหนึ่งผมชอบหมาของเขา (มอม : ตอนที่ 10)
หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
การกักขังสิ่งใดให้ไร้อิสรภาพ ย่อมเป็นบาป (มอม : ตอนที่ 12)
ข้ากินเป็นเพื่อนเอ็งก็ได้...เพื่อนยาก (มอม : ตอนจบ)
ละคร มอม
ความทรงจำในลมหายใจ Ost. มอม | เล็ก วงพราว | Thai PBS Drama MV
คนยังอยากมีบ้าน หมามันก็คงอยากมีบ้านเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 1)
พี่สัญญา... พี่จะไม่ทำให้หญิงรออีกแล้ว (มอม : ตอนที่ 2)
พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
มีคนเอาหมามาฝากเลี้ยง ข้ายังเลี้ยงเลย นี่คนแท้ๆ จะไม่เลี้ยงได้ยังไง (มอม : ตอนที่ 4)
สงครามนอกจากเปลี่ยนโลกแล้ว ยังเปลี่ยนคนได้อีกด้วย (มอม : ตอนที่ 5)
ประเทศชาติอยู่ไม่ได้ ครอบครัวเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 6)
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ล้วนเกิดมาจากใจเราเองทั้งนั้น (มอม : ตอนที่ 7)
มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
ผมอยากเป็นมิตรกับคนไทย อีกส่วนหนึ่งผมชอบหมาของเขา (มอม : ตอนที่ 10)
หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
การกักขังสิ่งใดให้ไร้อิสรภาพ ย่อมเป็นบาป (มอม : ตอนที่ 12)
