ตัวอย่างละครมอม ตอนที่ 6
กลางดึกคืนนั้นนาถลงมาหามอมฝากให้มอมช่วยดูแลหญิงและหนู สายตาของมอมเหมือนจะรับรู้และสัมผัสได้ถึงความรู้สึกระทมทุกข์ของเจ้านายมัน
ใกล้ถึงเวลาที่นาถต้องไปเป็นทหาร นาถฝากฝังให้ค่อม จุกและน้อย เพื่อนบ้านที่แสนดีของหญิง ให้ช่วยดูแลหญิงและหนูแทนในช่วงที่นาถต้องไปเป็นทหาร ถึงแม้หญิงจะคัดค้านไม่อยากให้นาถไปก็ตาม นาถก็ยังยืนยันที่จะไป เพราะมันเป็นหน้าที่ที่ผู้ชายคนหนึ่งต้องรับผิดชอบต่อประเทศชาติหญิงได้ฟังคำพูดของนาถก็ได้แต่ฝืนยิ้มและรับปากว่าจะเข้มแข็งจะดูแลหนูและมอมแทนนาถเอง
พรุ่งนี้จะเป็นวันที่นาถต้องไปเป็นทหารหญิงเตรียมเสื้อผ้าข้าวของที่จำเป็นใส่ห่อผ้าไว้ให้นาถเรียบร้อย รวมถึงชุดทหารที่หญิงรีดเอาไว้ นาถยืนมองดูชุดทหารด้วยความสะท้อนใจ แต่ก็ต้องข่มความรู้สึกเอาไว้ไม่ให้หญิงรู้ ดึกคืนนั้นนาถเดินลงมาหามอม ฝากให้มอมช่วยดูแลหญิงกับหนูเป็นครั้งสุดท้าย มอมได้แต่ครางหงิงๆ รับรู้ได้ว่าเจ้านายของมันจะต้องไปแล้ว นาถโอบกอดมอมไว้แน่น
และแล้ววันที่ต้องไปรับใช้ชาติก็มาถึง หญิงพยายามข่มใจทำตัวให้เข้มแข็ง แต่เมื่อเห็นนาถเปิดประตูออกมาจากห้องด้วยชุดทหารก็เก็บอารมณ์เอาไว้ไม่อยู่ โผเข้าสวมกอดนาถร้องไห้ปริ่มจะขาดใจทันที นาถนิ่งไปชั่วครู่เพื่อเก็บอารมณ์ และบอกให้หญิงเข้มแข็ง หญิงรีบปาดน้ำตาตัวเอง ทั้งคู่ต่างยิ้มให้กันและกันเพื่อให้อีกฝ่ายสบายใจ นาถกำชับให้มอมคอยดูแลนายหญิงกับหนูให้ดี มอมรับรู้ความห่วงใยของนาถนาถตัดสินใจเดินออกจากบ้านไป หญิง หนูและมอมได้แต่มองนาถเดินจากไปด้วยความเศร้า
ถึงแม้ว่าหญิงจะเศร้าแค่ไหนก็ตามแต่เมื่ออยู่ต่อหน้าลูกหญิงจะเข้มแข็งไม่ร้องไห้ให้ลูกเห็น เวลาที่ลูกถามถึงพ่อ ในใจของหญิงอยากจะร้องไห้แต่ก็กลั้นน้ำตาเอาไว้ ตอบได้เพียงแต่พ่อไปเป็นทหารเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว ไม่เพียงแต่หญิงเท่านั้นที่เศร้าเสียใจ มอมเองก็เช่นกัน มอมนอนซึมไม่ยอมกินข้าว แม้หญิงจะบอกให้กินมอมก็ยังไม่ยอมกิน แม้มอมจะเศร้าสักแค่ไหนมอมก็ไม่ลืมคำสั่งของนาถมอมคอยอยู่เคียงข้างหญิงและหนู ไม่ว่าหญิงและหนูจะอยู่ที่ไหนก็จะเห็นมอมอยู่ด้วยทุกที่
สายวันหนึ่งหญิงพาหนูและมอมมาซื้อของที่ตลาด ขณะที่กำลังเดินซื้อของอยู่นั้นมีเสียงปืนดังขึ้น ผู้คนแถวนั้นต่างพากันแตกตื่น มีทหารญี่ปุ่นกลุ่มหนึ่งดูท่าทางโกรธจัดวิ่งไล่ชายฉกรรจ์ 2-3 คนมอมเห่าเสียงดัง หญิงและหนูกำลังวิ่งหนีอยู่นั้นก็มีชายคนหนึ่งวิ่งมาชนทำให้หญิงล้มไปอีกทาง หนูล้มไปอีกทาง มอมโกรธมากที่มาทำร้ายนายหญิงและหนูจึงวิ่งกวดไล่ชายคนนั้นไป หญิงโดนชนจนเจ็บตัว เห็นลูกสาวอยู่อีกฝั่งแต่ไม่สามารถไปหาได้เพราะกองทหารญี่ปุ่นอยู่เต็มถนน
หนูร้องได้เสียงดังเรียกหาแม่ ทันใดนั้นมีชายใส่ชุดทหารญี่ปุ่นเข้ามาช่วยเหลือหนูที่ร้องไห้เสียงดังอยู่บนพื้นและพาหนูกลับมาสู่อ้อมอกของหญิง หญิงกอดลูกไว้แน่น ทหารญี่ปุ่นยื่นมือมาด้วยเจตนาจะช่วยพยุงหญิงขึ้นจากพื้น หญิงเงยหน้ามองชายแปลกหน้าคนนี้ ด้วยความกลัวระคนไม่ไว้ใจ
ติดตามชมละคร มอม วันที่ 8 เมษายน 2560 เวลา 20.15 - 21.10 น.ทางไทยพีบีเอส รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Live
แท็กที่เกี่ยวข้อง:
ตัวอย่างละครมอม ตอนที่ 6
กลางดึกคืนนั้นนาถลงมาหามอมฝากให้มอมช่วยดูแลหญิงและหนู สายตาของมอมเหมือนจะรับรู้และสัมผัสได้ถึงความรู้สึกระทมทุกข์ของเจ้านายมัน
ใกล้ถึงเวลาที่นาถต้องไปเป็นทหาร นาถฝากฝังให้ค่อม จุกและน้อย เพื่อนบ้านที่แสนดีของหญิง ให้ช่วยดูแลหญิงและหนูแทนในช่วงที่นาถต้องไปเป็นทหาร ถึงแม้หญิงจะคัดค้านไม่อยากให้นาถไปก็ตาม นาถก็ยังยืนยันที่จะไป เพราะมันเป็นหน้าที่ที่ผู้ชายคนหนึ่งต้องรับผิดชอบต่อประเทศชาติหญิงได้ฟังคำพูดของนาถก็ได้แต่ฝืนยิ้มและรับปากว่าจะเข้มแข็งจะดูแลหนูและมอมแทนนาถเอง
พรุ่งนี้จะเป็นวันที่นาถต้องไปเป็นทหารหญิงเตรียมเสื้อผ้าข้าวของที่จำเป็นใส่ห่อผ้าไว้ให้นาถเรียบร้อย รวมถึงชุดทหารที่หญิงรีดเอาไว้ นาถยืนมองดูชุดทหารด้วยความสะท้อนใจ แต่ก็ต้องข่มความรู้สึกเอาไว้ไม่ให้หญิงรู้ ดึกคืนนั้นนาถเดินลงมาหามอม ฝากให้มอมช่วยดูแลหญิงกับหนูเป็นครั้งสุดท้าย มอมได้แต่ครางหงิงๆ รับรู้ได้ว่าเจ้านายของมันจะต้องไปแล้ว นาถโอบกอดมอมไว้แน่น
และแล้ววันที่ต้องไปรับใช้ชาติก็มาถึง หญิงพยายามข่มใจทำตัวให้เข้มแข็ง แต่เมื่อเห็นนาถเปิดประตูออกมาจากห้องด้วยชุดทหารก็เก็บอารมณ์เอาไว้ไม่อยู่ โผเข้าสวมกอดนาถร้องไห้ปริ่มจะขาดใจทันที นาถนิ่งไปชั่วครู่เพื่อเก็บอารมณ์ และบอกให้หญิงเข้มแข็ง หญิงรีบปาดน้ำตาตัวเอง ทั้งคู่ต่างยิ้มให้กันและกันเพื่อให้อีกฝ่ายสบายใจ นาถกำชับให้มอมคอยดูแลนายหญิงกับหนูให้ดี มอมรับรู้ความห่วงใยของนาถนาถตัดสินใจเดินออกจากบ้านไป หญิง หนูและมอมได้แต่มองนาถเดินจากไปด้วยความเศร้า
ถึงแม้ว่าหญิงจะเศร้าแค่ไหนก็ตามแต่เมื่ออยู่ต่อหน้าลูกหญิงจะเข้มแข็งไม่ร้องไห้ให้ลูกเห็น เวลาที่ลูกถามถึงพ่อ ในใจของหญิงอยากจะร้องไห้แต่ก็กลั้นน้ำตาเอาไว้ ตอบได้เพียงแต่พ่อไปเป็นทหารเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว ไม่เพียงแต่หญิงเท่านั้นที่เศร้าเสียใจ มอมเองก็เช่นกัน มอมนอนซึมไม่ยอมกินข้าว แม้หญิงจะบอกให้กินมอมก็ยังไม่ยอมกิน แม้มอมจะเศร้าสักแค่ไหนมอมก็ไม่ลืมคำสั่งของนาถมอมคอยอยู่เคียงข้างหญิงและหนู ไม่ว่าหญิงและหนูจะอยู่ที่ไหนก็จะเห็นมอมอยู่ด้วยทุกที่
สายวันหนึ่งหญิงพาหนูและมอมมาซื้อของที่ตลาด ขณะที่กำลังเดินซื้อของอยู่นั้นมีเสียงปืนดังขึ้น ผู้คนแถวนั้นต่างพากันแตกตื่น มีทหารญี่ปุ่นกลุ่มหนึ่งดูท่าทางโกรธจัดวิ่งไล่ชายฉกรรจ์ 2-3 คนมอมเห่าเสียงดัง หญิงและหนูกำลังวิ่งหนีอยู่นั้นก็มีชายคนหนึ่งวิ่งมาชนทำให้หญิงล้มไปอีกทาง หนูล้มไปอีกทาง มอมโกรธมากที่มาทำร้ายนายหญิงและหนูจึงวิ่งกวดไล่ชายคนนั้นไป หญิงโดนชนจนเจ็บตัว เห็นลูกสาวอยู่อีกฝั่งแต่ไม่สามารถไปหาได้เพราะกองทหารญี่ปุ่นอยู่เต็มถนน
หนูร้องได้เสียงดังเรียกหาแม่ ทันใดนั้นมีชายใส่ชุดทหารญี่ปุ่นเข้ามาช่วยเหลือหนูที่ร้องไห้เสียงดังอยู่บนพื้นและพาหนูกลับมาสู่อ้อมอกของหญิง หญิงกอดลูกไว้แน่น ทหารญี่ปุ่นยื่นมือมาด้วยเจตนาจะช่วยพยุงหญิงขึ้นจากพื้น หญิงเงยหน้ามองชายแปลกหน้าคนนี้ ด้วยความกลัวระคนไม่ไว้ใจ
ติดตามชมละคร มอม วันที่ 8 เมษายน 2560 เวลา 20.15 - 21.10 น.ทางไทยพีบีเอส รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Live
แท็กที่เกี่ยวข้อง:
ละคร มอม
ความทรงจำในลมหายใจ Ost. มอม | เล็ก วงพราว | Thai PBS Drama MV
คนยังอยากมีบ้าน หมามันก็คงอยากมีบ้านเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 1)
พี่สัญญา... พี่จะไม่ทำให้หญิงรออีกแล้ว (มอม : ตอนที่ 2)
พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
มีคนเอาหมามาฝากเลี้ยง ข้ายังเลี้ยงเลย นี่คนแท้ๆ จะไม่เลี้ยงได้ยังไง (มอม : ตอนที่ 4)
สงครามนอกจากเปลี่ยนโลกแล้ว ยังเปลี่ยนคนได้อีกด้วย (มอม : ตอนที่ 5)
ประเทศชาติอยู่ไม่ได้ ครอบครัวเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 6)
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ล้วนเกิดมาจากใจเราเองทั้งนั้น (มอม : ตอนที่ 7)
มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
ผมอยากเป็นมิตรกับคนไทย อีกส่วนหนึ่งผมชอบหมาของเขา (มอม : ตอนที่ 10)
หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
การกักขังสิ่งใดให้ไร้อิสรภาพ ย่อมเป็นบาป (มอม : ตอนที่ 12)
ข้ากินเป็นเพื่อนเอ็งก็ได้...เพื่อนยาก (มอม : ตอนจบ)
ละคร มอม
ความทรงจำในลมหายใจ Ost. มอม | เล็ก วงพราว | Thai PBS Drama MV
คนยังอยากมีบ้าน หมามันก็คงอยากมีบ้านเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 1)
พี่สัญญา... พี่จะไม่ทำให้หญิงรออีกแล้ว (มอม : ตอนที่ 2)
พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
มีคนเอาหมามาฝากเลี้ยง ข้ายังเลี้ยงเลย นี่คนแท้ๆ จะไม่เลี้ยงได้ยังไง (มอม : ตอนที่ 4)
สงครามนอกจากเปลี่ยนโลกแล้ว ยังเปลี่ยนคนได้อีกด้วย (มอม : ตอนที่ 5)
ประเทศชาติอยู่ไม่ได้ ครอบครัวเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 6)
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ล้วนเกิดมาจากใจเราเองทั้งนั้น (มอม : ตอนที่ 7)
มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
ผมอยากเป็นมิตรกับคนไทย อีกส่วนหนึ่งผมชอบหมาของเขา (มอม : ตอนที่ 10)
หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
การกักขังสิ่งใดให้ไร้อิสรภาพ ย่อมเป็นบาป (มอม : ตอนที่ 12)
