หลายคนเคยได้ยินประโยคที่ว่า “It takes a village to raise a child” การสร้างเด็กคนหนึ่งต้องอาศัยคนทั้งหมู่บ้าน เป็นหัวใจสำคัญในการสนับสนุนสถาบันครอบครัวและสถานศึกษา ส่งเสริมความมั่นคงทางสังคมในระบบการศึกษาทุกด้าน และข้ามเส้นการเรียนรู้ที่มากกว่าการอยู่ในห้องเรียนสี่เหลี่ยม หรือสถาบันการศึกษา
พบกับความท้าทายของโจทย์ “มหาวิทยาลัยกำลังจะตาย” หรือกำลังจะหมดความสำคัญลงเรื่อย ๆ เป็นโจทย์ที่ถกเถียงกันหลายปี ไทยเจออัตราการเกิดของเด็กลดลง นักเรียนศึกษาต่อมหาวิทยาลัยน้อยลง สวนทางกับจำนวนที่นั่งในมหาวิทยาลัย ทำอย่างไรให้มหาวิทยาลัยยังทรงคุณค่าและมีความหมายกับสังคม ?
ตัวชี้วัดจากระบบ ระเบียบ และโครงการที่ลงไปยังโรงเรียน ส่งผลให้ครูถูกดึงเวลาออกจากห้องเรียน การออกแบบการเรียนการสอนอาจมีอำนาจน้อยเกินไป ถ้าจะข้ามเส้นการกระจายอำนาจ ให้โรงเรียนจัดการเรียนรู้เพื่อตอบโจทย์ชุมชน พร้อมลดความเหลื่อมล้ำการศึกษา จัดสรรงบประมาณให้ทุกโรงเรียน พร้อมลดช่องว่างคุณภาพ ควรเริ่มคลายปมจุดใด ?
